Seizoenarbeiders| Maïs hakken in plaats van biertjes tappen

Overhoord door de boer

Het is woensdag 17 juni, een warme middag op een droge akker. De aarde is grof, hard en droog. We lopen met Lizelore en hondje Emmy langs de rand van de akker richting het overdekte wiedbed waar zes Seizoenarbeiders onkruid tussen de uien aan het wieden zijn. In de verte zien we bij andere boeren de beregeningsinstallaties staan. Lizelore is trots dat ze nog niet heeft hoeven beregenen tot nu toe.

Seizoenarbeider Sasha: “Ik zou eigenlijk op uitwisseling in Italië zitten in deze periode. Soesja en Zwaan zouden me daar komen opzoeken en Zoë was net een nieuw baantje aan het zoeken in de horeca.Ze zou in ieder geval weer achter de bar werken op het Best Kept Secret Festival, dat doet ze al een aantal jaar. Het was extra pijnlijk dat het heel mooi weer was vorige week; nu riep ze de hele dag hoe leuk het festival vorig jaar was geweest. We zouden ook weer samen naar het festival Down The Rabbit Hole gaan. Maar ja, corona.”

“We hadden allemaal opeens nog maar heel weinig te doen. De studie was net afgelopen, we hadden allemaal plannen die niet door konden gaan… Toen ik in de krant las dat er mensen nodig waren in de landbouw, heb ik ons gelijk met z’n vieren aangemeld bij de Seizoenarbeiders. We dachten: gewoon proberen. Daarna ging het vrij snel: we kregen op vrijdag een mailtje en op maandag stonden we hier op deze boerderij in de Noordoostpolder!”

“Hier hebben we dan toch weer wat inkomen en soort van festivalgevoel. Het voelt eigenlijk een beetje als een schoolreisje. We worden zelfs overhoord door de boer, haha. We krijgen om de zoveel tijd een vraag van Lizelore, bijvoorbeeld: ‘Weten jullie wel wat biologisch is?’. En bij de lunch kijkt ze dan of we wel biologische producten bij ons hebben.

Lees ook: fysiotherapeut Jaap is seizoenarbeider in een biologische boomgaard

“Ik had het veel zwaarder verwacht”

“Het werk zelf bevalt prima. Als ik eerlijk ben is het soms net een beetje te lang aan het einde van de dag. In de middag hebben we rond drie uur een pauze, daarna moet je dan nog twee uur. Dat is soms nog wel pittig. Maar ik had het veel zwaarder verwacht. We hebben ook een dagje mais staan hakken* en dat was fysiek wel echt een stuk heftiger. Als we dat de hele week lang, acht uur per dag zouden moeten doen zou het wel anders zijn. En het leuke van werken op een wiedbed is dat je wel makkelijk met elkaar kan blijven kletsen. Of we luisteren muziek of een podcast, als we ’s ochtends nog te moe zijn met elkaar te praten.”

“Ik had echt geen idee dat er zoveel werk nodig was voor de biologische groenten die je normaal alleen in de supermarkt tegenkomt. Ik had er ook nog nooit over nagedacht. Het verschil in werkdruk lijkt me groot met een gangbare boerderij, waar de boer bestrijdingsmiddelen kan gebruiken tegen het onkruid. Hier heb je elke dag acht mensen nodig om ervoor te zorgen dat het onkruid weg blijft.”

*Voor de niet-agrariërs onder de lezers: ‘mais hakken’ betekent hier onkruid wieden tussen de mais met een schoffel.

Lees ook: Seizoenarbeiders portret #1, van fysiotherapeut Jaap die aan de slag ging op een boomgaard in Dronten

 

Benieuwd naar de missie en het werk van De Seizoenarbeiders? Of je ook aanmelden als boer? Dat kan!